Mijn keuze voor KDE is meer gebaseerd op de informatie in de “diashow” tijdens de installatie, dan op rationele gronden. In dat verhaal kwam naar voren dat KDE toch beter past bij openSUSE dan GNOME. In SUSE 7.1 gebruikte ik ook KDE. Dat leek me dus een goede keuze. Nu nog meer uit openSUSE weten te halen.
Dan zal er niet veel zijn dat je aan die tijd doet herinneren :D.
Moet ik daaruit opmaken dat ik alle documentatie incl. handboek (615 pagina’s), waarin YaST uitgebreid aan bod komt, bij het oud papier kan dumpen? YaST zal toch niet zoveel zijn veranderd?
Nou, als je het hebt over de 7.1 handboeken, dan ga je je nog flink verbazen. Neem alleen al de overgang van sysvinit naar systemd, de introductie van zypper, de repos, netwerkconfiguratie, services. Jep, veel “zit” op de achtergrond, maar dat komt ook tot uiting in de Yast interfaces. Daarbij is Yast net helemaal overnieuw gemaakt in Ruby, ten koste van Yast’s eigen programmeertaal (YCP). Je zult met de oude handboeken, zeker als je een wat gevorderde linux kennis hebt, best een heel eind komen, maar sommige dingen zijn gewoon rigoreus veranderd omdat voor andere “oplossingen” gekozen is, niet alleen door openSUSE, maar ook door de andere distros.
Op zich is dit allemaal niet zo erg, de documentatie wordt netjes met de distro meegeleverd. Als je “patterns-openSUSE-books” installeert heb je alles in actuele vorm beschikbaar.
Ik dank je zeer voor deze informatie. Het zal wel even duren voor ik het e.e.a. onder de knie heb, maar met deze actuele documentatie hoef ik dus voorlopig geen beroep meer te doen op het forum. 
PS. Bestaat er in openSUSE ook een software bibliotheek zoals bij Ubuntu, waaruit je allerlei mooie en slimme software zonder virussen mee naar binnen kunt halen?
Het verhaal “zonder virussen” waarvan Canonical door taalgebruik claimt dat het een Ubuntu feature is, is meer gerelateerd aan linux package management. Het gaat daarbij om het continu bewaken van de integriteit van pakketten die je installeert, de sleutels die je moet accepteren / vertrouwen als je repos toevoegt maken daar deel van uit, hashtotalen en ondertekening van de pakketten eveneens. De gebruikte technieken/protocollen zullen verschillen, het resultaat is hetzelfde.
In KDE is Apper een aanzet tot iets als de bibliotheek van Ubuntu. Maar er is veel meer:
- Om de repos te voorzien van zoveel mogelijk keuze, maar ze toch niet te omvangrijk te laten worden, zijn er naast de OSS en non-OSS repos voor de distro zelf nog een aantal “officiële” repos, o.a. games, education. Je kunt die, als je bijv. spellen wilt installeren, toevoegen via Yast - Software - Softwarebronnen - Toevoegen - Bronnen onderhouden door de gemeenschap - Check de spellen repo. In Yast - Software - Softwarebeheer (oooow, als er in Yast door de jaren heen iets heel erg veranderd is is het dat wel ) - Beeld - Bronnen zie je dan alle games staan. Je kunt dan links in het onderste gedeelte nog verfijnen.
- http://software.opensuse.org, hier zijn alle pakketten te vinden die gemaakt worden voor openSUSE. Lees de waarschuwingen goed.
- http://build.opensuse.org, oftewel de Open Build Service (obs). Hier kun je zelf je eigen repo starten, en pakketten bouwen. Dat lijkt heel moeilijk, maar eerlijk gezegd viel 't me mee.
Sinds vorig jaar loopt er wel een discussie over een soort “software store”, maar ik heb die niet echt gevolgd.
Overigens terzijde: voor mij waren er vroeger de UNIX manuals, 5,5 meter papier in ringband mappen waar elke drie maanden een supplement voor kwam. De man pages op systemen waren veel minder volledig, boek op schoot dus. Vrij vroeg in mijn linux leven, ik denk met S.u.S.E. 7 kwam ik er achter dat die fijne boeken ook digitaal meegeleverd werden. Dus hielden een maat van me en ik wisselend per versie de boeken of de doos+media. Vanaf zo ongeveer 2005 kwamen daar de fora bij. Het idee van “knowledge base” is door de komst van het web totaal veranderd.
Vandaar die Linux-kennis. Heb van mijn werkgever diverse UNIX en Linux trainingen gehad (AT@Computing) inclusief documentatie, maar in de praktijk is het er nooit van gekomen. UNIX op een PC-tje en Slackware (met 200 floppen) was geen optie. RedHat 7 gaf (bij mij) veel problemen met de grafische interface, SUSE 7.1 begon veelbelovend maar werd ook “niks”; Mandrake ook niet. Het bleef maar bij wat froëbelen. Installeren naast Windows op één PC bleef tot voor kort lastig. En … nieuwe versies, nieuwe rondes, zelfs tussen Ubuntu, Lubuntu, Xubuntu. Dan nog openSUSE, Mandrake, Fedora, … allemaal anders! Lastig om de juiste te kiezen. In ieder geval bedankt voor al je informatie. Kan ik er voorlopig weer tegenaan. Oefening baart kunst.